Навучэнцы 3 класа наведалі Музей ручніка, які размешчаны ў трох залах нашай школы.Адкрыты музей ў 2005 годзе. Усяго тут налічваецца 675 экспанатаў, з іх – 223 ручнікі. Створаны экспазіцыі «Ручнік - дорога чысціні», «Вышыўка і ткацтва», «Народны побыт».Апынуўшыся ў першай зале, дзеці ўбачылі безліч ручнікоў. Яны розныя – на тканевай аснове, грубыя і мяккія, з адбеленага льнянога палатна. Дзяўчынкі адкрылі для сябе, што ільняныя вышываныя ручнікі спадарожнічалі чалавеку з нараджэння да смерці, выкарыстоўваліся ў абрадах, надзяляліся магічнай сілай, што ў кожнага з іх было сваё прызначэнне. Адзін з самых простых варыянтаў — ручнік-«уціральнік», якім у паўсядзённым жыцці выціралі твар і рукі. Але і ён надзяляўся вялікай сілай ачышчэння. Наведаўшы другую залу музея, навучэнцы ўбачылі, як і чым жылі нашы продкі, патрымалі ў руках прыстасаванні для ручной апрацоўкі льну (часало, верацяно, пралка), пры дапамозе якіх ствараліся ручнікі; даведаліся, што яны з’яўляліся важнай часткай пасагу, пра які клапаціліся загадзя, калі дзяўчыне было 14 – 15 гадоў. Ручнікоў патрэбна было шмат: 5-10, а то і некалькі дзесяткаў. У трэцяй зале дзеці разгледзелі адзенне беларусаў з ільну, вышытае нацыянальным арнаментам, тканыя паясы, лялькі-абярэгі.Па заканчэнні экскурсіі вучні зрабілі для сябе вынік, што музей нашай школы – гэта тое месца, дзе захоўваецца памяць пра нашых продкаў, іх мары, памкненні, жаданні, дасягненні.